KOLBUSZOWA

Osadnictwo żydowskie rozpoczęło się z chwilą lokacji miasta Lubomirskich w 1690 roku. Rozwijało się następnie wraz z rozkwitem rzemiosła i handlu, także w okresie za- borów, gdy miasto słynęło z wyrobu artystycznych mebli. Znany był nawet styl koibu szewski. W okresie zaborów miasto było także znane z targów. Już wtedy ludność żydowska przekraczała 50% mieszkańców. W okresie okupacji hitlerowskiej ludność żydowską zgromadzono w getcie, a następnie, w połowię 1942 roku skierowano do obozu zagłady w Bełżcu. 250 Żydów, mieszkańców Kolbuszowej, rozstrzelano w 1942 roku w lesie przy drodze do Zapola. Znajduje się tam głaz upamiętniający egzekucję.

Synagoga

Zbudowana została w końcu XVIII wieku, sześćdziesiątych XX wieku wyremontowana. mieści się w niej muzeum kultury ludowej.

Cmentarz

Rok założenia nie znany, powierzchnia 1,6 ha. ogrodze- nie murowane, poważnie zniszczone. Zachowało się około 200 nagrobków. Dwie zbiorowe mogiły kryją szczątki oko- ło 1000 Żydów zamordowanych podczas okupacji.

Fundacja

Fundacja Rodziny Nissenbaumów podjęła w styczniu 1989 roku starania, aby naprawić ogrodzenia i uporządko- wać cmentarz. W kwietniu 1989 roku część murów została naprawiona, a w części terenu wystawiono stalowe ogro- dzenie zamocowane na słupach metalowych, wbetonowa- nychw ziemię.