 | SKIERNIEWICE
Skierniewice jako miasto arcybiskupie i siedziba prymasów
wyłączone było z osadnictwa żydowskiego. Żydzi zaczęli
się osiedlać dopiero w XIX wieku po rozbiorach i
sekularyzacji dóbr. W 1808 roku mieszkało w Skierniewicach
73 Żydów, a dwadzieścia lat później ponad 200, co
stanowiło wówczas 10% mieszkańców. Dopiero zbudowanie
kolei i dworca w połowie XIX wieku przyczyniło się
do ożywienia miasteczka i większego napływu Żydów.
W 1850 roku zorganizowana została gmina. Kilka lat
później wzniesiono synagogę. Zaznaczyły się wtedy także
silne wpływy chasydyzmu ugruntowane przez cadyka Szymona
Kalisza, który osiedlił się w Skierniewicach w 1886
roku i założył swój dwór. Znanym rabinem skierniewickim
z końca XIX wieku był Meir Jechiel ha-Lewi Holzstock. W
okresie międzywojennym mieszkało w Skierniewicach 4,5
tyś. Żydów, co stanowiło trzecią część ogółu mieszkańców.
W 1940 roku Niemcy przesiedlili początkowo do Skierniewic
2 tyś. Żydów z Łodzi, w grudniu tegoż roku utworzyli
getto, które przetrwało jednak tylko parę miesięcy,
gdyż w lutym 1941 roku wszystkich Żydów wywieziono
zeń do getta warszawskiego.
Synagoga
Zbudowana w połowie XIX wieku. W 1946 roku przekazana
przez gminę żydowską osobie prywatnej na własność
za ogrodzenie dwóch cmentarzy. Obecnie mieszczą
się tam zakłady usługowe i mieszkania.
Cmentarz
Ul. Strobowska 1,75 ha
- rok założenia nie znany, powierzchnia
nie ogrodzony, istnieją fragmenty nagrobków,
zdewastowany, zajęty częściowo pod warsztat betoniarski.
Ul. Graniczna rok założenia, nie znany, powierzchnia
0,83 ha, ogrodzony siatką. Zachowało się około 40 nagrobków.
Fundacja
Fundacja Rodziny Nissenbaumów podjęła interwencję
w kwietniu 1989 roku po uzyskaniu informacji o stanie
cmentarza przy ul. Strobowskiej. W wyniku interwencji
rzemieślnik został wykwaterowany, a teren ogrodzony i
upamiętniony.
|  |