SKIERNIEWICE

Skierniewice jako miasto arcybiskupie i siedziba prymasów wyłączone było z osadnictwa żydowskiego. Żydzi zaczęli się osiedlać dopiero w XIX wieku po rozbiorach i sekularyzacji dóbr. W 1808 roku mieszkało w Skierniewicach 73 Żydów, a dwadzieścia lat później ponad 200, co stanowiło wówczas 10% mieszkańców. Dopiero zbudowanie kolei i dworca w połowie XIX wieku przyczyniło się do ożywienia miasteczka i większego napływu Żydów. W 1850 roku zorganizowana została gmina. Kilka lat później wzniesiono synagogę. Zaznaczyły się wtedy także silne wpływy chasydyzmu ugruntowane przez cadyka Szymona Kalisza, który osiedlił się w Skierniewicach w 1886 roku i założył swój dwór. Znanym rabinem skierniewickim z końca XIX wieku był Meir Jechiel ha-Lewi Holzstock. W okresie międzywojennym mieszkało w Skierniewicach 4,5 tyś. Żydów, co stanowiło trzecią część ogółu mieszkańców. W 1940 roku Niemcy przesiedlili początkowo do Skierniewic 2 tyś. Żydów z Łodzi, w grudniu tegoż roku utworzyli getto, które przetrwało jednak tylko parę miesięcy, gdyż w lutym 1941 roku wszystkich Żydów wywieziono zeń do getta warszawskiego.

Synagoga

Zbudowana w połowie XIX wieku. W 1946 roku przekazana przez gminę żydowską osobie prywatnej na własność za ogrodzenie dwóch cmentarzy. Obecnie mieszczą się tam zakłady usługowe i mieszkania.

Cmentarz

Ul. Strobowska 1,75 ha - rok założenia nie znany, powierzchnia nie ogrodzony, istnieją fragmenty nagrobków, zdewastowany, zajęty częściowo pod warsztat betoniarski. Ul. Graniczna rok założenia, nie znany, powierzchnia 0,83 ha, ogrodzony siatką. Zachowało się około 40 nagrobków.

Fundacja

Fundacja Rodziny Nissenbaumów podjęła interwencję w kwietniu 1989 roku po uzyskaniu informacji o stanie cmentarza przy ul. Strobowskiej. W wyniku interwencji rzemieślnik został wykwaterowany, a teren ogrodzony i upamiętniony.